Verzorging tijdens de speeltijd Verzorging tijdens de speeltijd

Jouw verhaal: verzorging tijdens de speeltijd

Limburg

De 8-jarige Moa gaat sinds de kleuterklas naar het basisschooltje Terkoest in Alken. Ze zit in het derde leerjaar bij juffrouw Marloes. Moa is geboren met een spierziekte. Daardoor heeft ze geen sterke spieren aan de onderste ledematen. Sinds enkele jaren komt een verpleegkundige van het Wit-Gele Kruis Moa drie keer per dag op school verzorgen.

Annick (verpleegkundige): “Omdat Moa in een rolstoel zit, kan ze niet zelfstandig naar het toilet gaan. Drie keer per dag kom ikzelf of een collega Moa helpen. Dat is niet altijd makkelijk in je ronde in te plannen, want je moet er precies zijn tijdens de speeltijden. Maar het lukt. De dagen dat de school iets bijzonders organiseert, zoals een uitstap, laten ze ons dat weten. De school houdt ons wekelijks op de hoogte van hun planning en wij passen ons daaraan aan.”
Mama Miet: “In de kleuterklas kwam ik zelf helpen of ging een andere juf met haar mee. Maar Moa werd groter, ik kon er niet altijd zijn en de juffen konden hun klas niet steeds achterlaten. We zochten een oplossing en doen sindsdien beroep op het Wit-Gele Kruis.” 

Wat vond je ervan dat een verpleegkundige je kwam helpen bij het toiletbezoek?

Moa: “De eerste keer dat Annick (verpleegkundige)mij kwam helpen, was dat een beetje wennen. Maar het viel snel mee.”
Mama Miet: “Zelf woon ik te ver van school om steeds op en af te komen. Dankzij de hulp van de verpleegkundige kan Moa gewoon zoals haar leeftijdsgenootjes hier naar school blijven gaan. De kosten worden gedragen door het ziekenfonds.”

Helpen je klasgenootjes je ook?

Moa: “Mijn vriendjes en vriendinnetjes helpen mij veel. Ze nemen mijn boeken als ik er niet bij kan, helpen mijn boekentas maken of steken iets in de map voor mij. Ik heb veel vriendjes, maar mijn beste vrienden zijn Dina, Lina en Kaat!”
Mama Miet: “Moa is samen met de anderen groot geworden. Ze zijn het gewend dat Moa in de rolwagen zit en zijn heel gedienstig.” 
Moa: “Ik vind dat ook gewoon. Het is zo.”

Zijn er dingen die voor jou moeilijk te volgen zijn op school?

Moa: “Turnen is voor mij moeilijk. Vroeger kwam een mevrouw mij helpen (nvdr: een vrijwilligster). Ik vond het niet fijn dat ik in de turnles niet alles kon meedoen. Nu hoeft dat niet meer en ben ik op woensdagochtend enkele uurtjes vrij.
Als we met de klas een uitstap doen, zorgt de school ervoor dat ik ook mee kan. Soms gaat mama mee, soms iemand anders. En mijn klasgenootjes helpen.”

Wat zijn je hobby’s?

Moa: “Ik zing in een kinderkoor. De liedjes op de radio zing ik graag mee. Ik volg een kookcursus en ik ga zwemmen en paardrijden. Als ik op een groot paard rijd, zit er iemand bij mij achterop. Op een klein paard kan ik alleen rijden. Als we met de school gaan zwemmen, gaat er iemand mee om te helpen.”
Mama Miet: “Moa heeft recht op een GON-juf. De GON-juf van dit jaar gaat mee naar het zwembad om haar te helpen met omkleden en om samen te zwemmen.”
Moa: “Als de kinderen klaar zijn met zich om te kleden, komen ze mij halen. En als ze vrij zijn, komen ze naar mij toe. Ik mag vrij zwemmen, maar ik probeer altijd nieuwe dingen. Soms zijn dat moeilijke dingen waarbij ik kopje onder ga, maar ik ben niet bang!”

Moa en mama Miet

Heb je het er moeilijk mee dat je in de rolwagen zit?

Moa: “Nee. Alleen vind ik het soms moeilijk dat er gootjes zijn op de speelplaats. Mijn rolstoel blijft daarin hangen en dan word ik door elkaar geschud of kan ik kantelen.”

Hoe helpt de verpleegkundige jou? 

Moa: “Annick of de andere verpleegkundigen komen tijdens de speeltijd, in de voor- en namiddag en tijdens de middagpauze. Meestal zijn het dezelfde verpleegkundigen, dus ik ken hen allemaal. Ik kan hun naam niet altijd onthouden, maar zeg dan: Die met de rode lippen of die met de witte krullen (lacht). Het zijn allemaal toffe!”

Wat wil je later worden?

Moa: “Ik wil graag voor de radio werken, een programma presenteren of zo. Ik luister vaak naar Q-Music. Maar misschien wil ik ook kapster worden, samen met mijn vriendin. Dan openen we een winkeltje met een kapsalon erbij. Maar ik mag voorlopig nog niet op mama oefenen (lacht).”

Als je één wens kon doen, wat zou je dan wensen?

Moa: “Dat ik kan stappen! Dan zou ik meelopen met de andere kindjes van mijn klas. Met sommige spelletjes kan ik niet meedoen. En soms vergeten ze mij mee te nemen, omdat het niet lukt of omdat ze druk bezig zijn.”
Mama Miet: “Moa is een gelukkig en positief kind. Ze klaagt nooit en maakt er geen probleem van dat ze niet kan stappen.”
Verpleegkundige Annick: “Het is zo fijn om in de school binnen te komen en Moa te verzorgen. Ze is altijd vrolijk en goedgezind. Als er een nieuwe verpleegkundige komt, legt ze zelf haarfijn uit wat die collega moet doen. Iedereen vindt het fijn om Moa te verzorgen.”

Vind je het goed om nu even fotomodel te spelen?

Moa: “Ja!”

Moa

Terug naar overzicht