Hoe is het om als zorgkundige zelf in zorg te zijn?
Na een operatie aan zijn achillespees werd zorgkundige Abdelaziz enkele maanden verzorgd door een collega van het Wit-Gele Kruis. Dries volgde de zorg als referentieverpleegkundige wondzorg vanaf het begin op. Maar hoe was het om als zorgkundige plots patiënt te zijn?
Het eerste bezoek
Ik vond het heel spannend om collega’s thuis te ontvangen,” vertelt Abdelaziz. “Ik ruimde nog nooit zoveel op als tijdens die twee maanden thuiszorg.” (lacht) “Maar toen Dries voor het eerst langskwam, was ik gerustgesteld. De klik was er meteen.” Ook voor Dries was het spannend om bij een collega aan te bellen. “Bij thuisverpleging weet je weet nooit waar je binnenwandelt. Het is vooral de eerlijkheid tussen ons die zorgde voor een appreciatie langs beide kanten.”
Open communicatie
Abdelaziz durfde door die eerlijkheid en door de open communicatie ook moeilijke vragen te stellen. “Dries gaf me tips om de kosten die bij een wondzorg komen kijken, te beperken. Daar let ik bij mijn eigen patiënten nu ook op. Ik bied vaker een luisterend oor, probeer patiënten gerust te stellen en vraag hoe de zorg voor hen verloopt. Ik stond aan de andere kant waardoor ik beter kan inschatten wat er speelt bij patiënten.”
Een goede opvolging
Het herstel verliep van Abdelaziz verliep moeizaam. De wonde groeide slecht dicht, waardoor een goede opvolging belangrijk was. Dries besprak dit met Abdelaziz, maar nam ook contact op met de artsen in het ziekenhuis om het herstel te bespreken. Na enkele maanden zet Abdelaziz de zorg zelfstandig verder.
Wat doet een referentieverpleegkundige wondzorg?
Referentieverpleegkundigen volgen specifieke wonden op na contact met de behandelende huisarts. Ook worden ze gecontacteerd door collega's wanneer zij vragen hebben over een wondzorg. Ze begeleiden nieuwe collega’s en geven opleidingen aan verpleegkundigen.