Chris Lomme: “Leeftijd zit in de nieren en in het hart”
Niets aan Chris Lomme verraadt haar leeftijd. Ze schittert al jaren op televisie. We spraken met haar naar aanleiding van de film 'Achter de wolken' (2016).
Chris Lomme
- Geboren op 5 december 1938
- Belgische actrice
- Doorbraak: Marieke in 'Schipper naast Mathilde' in 1995
- Tussen '62 en '91 actrice bij Koninklijke Vlaamse Schouwburg
- Bekend van het theaterstuk Achter de wolken samen met Jo Demeyere
Je ziet er weer stralend uit. Wat is jouw geheim?
Chris: "Mensen die bezig zijn met anderen, zijn veel minder moe dan mensen die enkel met zichzelf bezig zijn. Passie en met mensen bezig zijn, dat zijn mijn twee grootste drijfveren! Maar ik moet natuurlijk ook toegeven dat het deels in de genen zit: gezondheid krijg je voor een groot deel mee. Ik haat het wanneer mensen me over mijn leeftijd aanspreken. Voor mij zit leeftijd in de nieren en in het hart."
Ben je bewust bezig met je gezondheid?
Chris: "Ik doe mijn best. Ik eet niet ongezond: ik eet zo goed als geen vlees en ook geen boter. Maar zoals elke normale mens kan ik me af en toe wel eens vreselijk laten gaan (lacht). Wanneer er twee tot drie kilogram bijkomen, moeten die er echter ook zo snel mogelijk weer af. Ten eerste omdat ik het esthetisch lelijk vind en ten tweede omdat het ongezond is. En verder zorg ik ook voor voldoende lichaamsbeweging. Ik zit thuis ongeveer driemaal per week op de hometrainer en ik doe ook nog rektraining. Een lichaam moet beweeglijk blijven."
Ongeveer zeven jaar geleden stierf de man met wie je meer dan vijftig jaar van je leven hebt doorgebracht. Ben je dat verlies ondertussen te boven gekomen?
Chris: "Een grote meneer was hij. Je geraakt dat nooit te boven. Maar je wordt daar wel sereen in. Was hij blijven leven, dan was hij verder achteruitgegaan. Ik hou niet van aftakeling en hij hield daar ook niet van, dus eigenlijk ben ik berustend. Het was erger geweest moest hij blijven leven zijn. Ik vind het bijna een geschenk dat hij geen half leven meer heeft moeten lijden. Ik ben erg dankbaar dat ik zo lang een fantastische man heb gehad met alle moeilijkheden die hem eigen waren (lacht).”
Nand was 16 jaar ouder dan jij. Je wist wel dat de kans bestond dat jij langer zou leven dan hij?
Chris: "Goh, dat weet je niet als je eraan begint. Dan telt alleen ‘houden van’. Je merkt dat pas als het minder goed begint te gaan met de persoon in kwestie. Dat is pijnlijk voor de persoon die het meemaakt en het is zwaar om te accepteren voor de persoon die jonger is. Maar stoppen kon hij niet, dat was geen optie."
In een interview stond er dat je het nog steeds spijtig vindt dat je geen verpleegkundige bent geworden. Ben je van nature een verzorgend type?
Chris: "Ja, ik heb dat inderdaad altijd willen worden. Nu beklaag ik het mij steendood. Als vrijwilligster in de palliatieve zorg (Chris werkt als vrijwilligster in het palliatieve dagcentrum Topaz, red.) mag ik enkel begeleiden, maar verder kan ik niets doen. Voor de zorgen moet ik er altijd een verpleegkundige bijroepen. Gemiddeld ga ik er één keer per week naar toe. Ik zou liever meer gaan en daar voel ik me vaak schuldig over, maar ik heb echt nog te veel werk."
"Het verzorgende zit inderdaad bij ons in de familie. Zowel mijn oudste als mijn jongste zus hebben dat ook. Toen ik twaalf jaar was, wou ik missiezuster worden (lacht). Niet zozeer voor de missie, maar wel om in het buitenland mensen te gaan verzorgen. Helaas heb ik nooit nagedacht als kind. Ik was enkel bezig met spelen, me amuseren en het tegengestelde doen dan datgene wat van me verwacht werd."
Het klopt dat ik ervaring heb als mantelzorger. Ik zou daar graag het volgende over zeggen: je moet goed weten wat mensen verlangen.
Je hebt zowel je moeder als je echtgenoot tot op het laatste moment verzorgd. Je hebt dus wel wat ervaring met mantelzorg. Ben je zelf bezig met de vraag wie er voor jou gaat zorgen?
Chris: "Het klopt dat ik ervaring heb als mantelzorger. Ik zou daar graag het volgende over zeggen: je moet goed weten wat mensen verlangen. De meeste oude mensen hebben volgens mij tekort aan ‘armen’: koesteren, de hand vasthouden, strelen, voeten masseren, enz. Als mensen voelen dat je empathie hebt, zullen ze wel uit zichzelf beginnen praten. Je mag zeker niets forceren."
"Voor mij hoeft er in elk geval niemand te zorgen. Ik zal mijn plan wel trekken. Ik heb geen kinderen en mijn familie is fantastisch, maar ik wil hen dat niet aandoen. Ik vermoed dat ik ergens naartoe zal gaan waar er voor mij gezorgd wordt. Maar dat er naasten voor mij zorgen, dat wil ik niet, daarvoor ben ik veel te ijdel. Waarschijnlijk zal ik terug naar Kortrijk gaan en samen met mijn zus in een seniorie verblijven waar we ons laten verzorgen."
"Ik heb zelfs mijn begrafenis helemaal uitgeschreven, alles is klaar bij mij. Je moet daarmee niet wachten tot het te laat is en de familie niet weet wat ze moet doen. En op die manier kan er ook geen ruzie gemaakt worden."