Interview met Sabine De Vos: "Je wil blijven leven. Dus onderga je alles”
Sabine De Vos ontvangt me in haar prachtige groene tuin nabij Gent. Ze geniet met volle teugen van de zonnige zomerdagen. Niets aan haar doet vermoeden dat ze jaren geleden door een ingrijpende kanker tweemaal door het oog van de naald kroop. In 2018 bracht ze ‘Het K-boek’ uit.
Sabine De Vos
- Geboren op 20 juli 1967
- Studeerde Oosterse Filologie aan de Universiteit Gent
- Werkte verschillende jaren als omroepster en was presentatrice van onder andere De Droomfabriek
- Overwon begin jaren 2000 tweemaal baarmoederhalskanker
- Doet nog regelmatig stemmenwerk voor reclamespotjes of animatiefilms
- Auteur van verschillende boeken. Bracht in 2018 ‘Het K-boek’ uit, een veelzijdig boek over kanker.
- Voor meer info of voor een aanvraag voor een lezing kan je terecht op: https://www.facebook.com/sabine.devos.52
“Ik was 36 toen ik twee keer na elkaar baarmoederhalskanker kreeg. In de fleur van mijn leven belandde ik zo in de menopauze. Ik was toen net getrouwd en had wel al twee kinderen, maar een verdere kinderwens kon ik meteen opbergen. Op dat moment heb je eigenlijk geen tijd om daar mentaal bij stil te staan.
En dan is er de menopauze: ik zit nog altijd aan de zware hormonenpillen. De grootste bijwerking is het krijgen van borstkanker. Ook niet hoopgevend natuurlijk, maar ik heb die medicatie echt nodig. Daarbovenop ben ik zwaar bestraald op mijn buik. Vijftien jaar geleden stonden de therapieën nog niet zo ver als vandaag, waardoor mijn darmen zeer zwaar beschadigd zijn. Uiteindelijk werd een stuk darm weggenomen. Ik onderging dus nog vervolgoperaties die niet te linken zijn aan de kanker, maar wel aan de zware behandelingen. Maar je wil blijven leven, dus onderga je dat allemaal.”
Je bent een Bekende Vlaming. In welke mate beïnvloedde kanker je professionele leven?
“Als zelfstandige in de media moest ik mijn agenda onmiddellijk leegmaken. Mijn jobs werden door andere mensen probleemloos ingevuld. Twee jaar uit roulatie zijn is in de media een eeuwigheid. Ik bleef altijd bezig, maar ik heb de draad van mijn mediacarrière nooit meer kunnen oppikken. Ook omdat, en dat vind ik eigenlijk het ergste, mensen schrik kregen om met mij te werken. Toen al schreef ik boeken en stemmenwerk ben ik blijven doen. Daarop kon ik dus makkelijk terugvallen, al is het wel jammer.
Dit is mijn verhaal, maar ik denk dat veel langdurig zieken zich daarin kunnen herkennen. De werkvloer wacht niet altijd op jou. Een gouden tip: zorg dat je goed verzekerd bent! Ik heb zoveel schrijnende verhalen gehoord van mensen die de rest van hun leven moeten afbetalen, omdat ze geen hospitalisatieverzekering of verzekering gewaarborgd inkomen hadden toen ze ziek werden. De beste verzekeringen zijn die die je op je sterfbed nooit nodig gehad hebt”.
Hoe belangrijk was jouw netwerk tijdens die periode?
“Ik had een groot netwerk, wat heel leuk is, maar dat is lang niet bij iedereen het geval. Dat hoor ik ook van mensen die me aanspreken na mijn lezingen. Ook lotgenotengroepen en psychologische ondersteuning zijn van groot belang. Gelukkig bestaan er in de ziekenhuizen tegenwoordig gespecialiseerde oncoteams, met een oncopsycholoog die klaar staat voor de zieke, de partner of kinderen en zelfs voor familie of vrienden. We staan veel te huiverig tegenover psychologische of soms psychiatrische hulp. Terwijl je dat soms echt nodig hebt, ook als partner of mantelzorger. Mensen focussen heel vaak op de zieke persoon. Maar vergeet zeker de mantelzorger niet, die is onwaarschijnlijk belangrijk!”
Klopt het dat je ‘Het K-boek’ eigenlijk nooit had willen schrijven?
“Het was niet mijn bedoeling, maar ik had het boek wel zelf willen krijgen in de periode dat ik ziek was. Met dit boek wil ik vooral goede en begrijpelijke informatie geven. Ik schreef het in samenspraak met artsen en dus staat het ook vol met tips naast de hoofdstukken over wat kanker is, de behandelingen, de emotionele, fysieke, relationele en financiële obstakels die je kan tegenkomen. Over hoe je je bijvoorbeeld kan voorbereiden op haarverlies of hoe je kan omgaan met een verminderde eetlust of over gezonde voeding en hoe je op bezoek gaat bij een zieke persoon.
Wat ik iedereen kan aanraden: zoek een vertrouwenspersoon. Dat hoeft niet noodzakelijk je partner te zijn. Denk bijvoorbeeld ook aan een vriend of je volwassen zoon of dochter. Zolang het maar iemand is waar je volledig jezelf bij kan zijn en die je 100% vertrouwt. Neem deze persoon zoveel mogelijk mee naar belangrijke onderzoeken of consultaties. Durf ook hulp vragen, geef duidelijk aan wanneer het niet gaat. En besteed voldoende aandacht aan alles wat met gezonde voeding te maken heeft. Boost je immuunsysteem voor je aan een behandeling begint, het is de basis van alles.”
Geld of carrière worden irrelevant: je wil alleen gezond worden
Je gezondheid werd een paar keer op de proef gesteld. Wat betekent voor jou ‘gezond zijn’?
“Gezond zijn lijkt vanzelfsprekend. Mensen wensen elkaar voor Nieuwjaar of andere gelegenheden een goede gezondheid toe. Maar eigenlijk staan ze er niet bij stil dat het van de ene op de andere dag anders kan zijn. Niemand verwacht ziek te worden. Anderzijds spelen mensen vaak met hun gezondheid: hoe slechter je zorgt voor je lichaam, hoe meer risico je loopt om ziek te worden. Door het gezondheidsadvies van de Wereldgezondheidsorganisatie te volgen, kan je proberen om je gezondheid zo optimaal mogelijk te houden.
Kanker kan tussen de 30 en 50% voorkomen worden door bijvoorbeeld te stoppen met roken, alcoholgebruik te verminderen, te streven naar een gezond gewicht of regelmatig te bewegen. Dat leer je natuurlijk als je zwaar ziek bent geweest. Pas op, ik ben nog altijd een levensgenieter hoor. Maar alles valt weg als er iets ernstig scheelt met je gezondheid. Geld of je carrière worden totaal irrelevant: je wil alleen maar opnieuw gezond worden.”
Kijk je daar nu anders tegenaan dan de periode voor je ziekte?
“Absoluut, de vanzelfsprekendheid is weg. Ik ben er 52, dus ik zie ook mensen in mijn omgeving ziek worden of wegvallen, bijna allemaal door kanker. En iedereen valt altijd uit de lucht: ‘Waarom ik?’. Dat beschrijf ik ook in mijn boek. Iedereen heeft evenveel kans, het is een lot uit de loterij. Dus stel jezelf die vraag niet, het heeft geen zin. Door wat je zelf hebt meegemaakt, word je heel empathisch. Als iemand uit mijn omgeving ziek wordt, weet ik wat hen overkomt. Zelf probeer ik nog meer dan vroeger bewust te genieten van elk moment. Omdat ik altijd, en dat is niet negatief, leef met de idee dat het morgen gedaan kan zijn. Ik leef sinds mijn ziekte veel bewuster, ik leef in het nu en tracht te doen wat me gelukkig maakt.”