Met Anja Daems in gesprek over de leerstoornissen van haar dochter
Iedereen kent de warme en straffe Anja Daems als een van ’De Madammen’ op Radio2. Ook na het einde van het programma blijft ze een vaste waarde in het Vlaamse radiolandschap. Vandaag vertelt ze over haar dochter, Anna Julia (16), en het traject dat ze samen doorliepen op zoek naar een diagnose en aanpak van haar leerstoornissen.
Anja Daems
- Geboren op 26 mei 1968 in Geel
- Belgische radio- en televisiepresentatrice
- 15 jaar een van ‘De Madammen’ op Radio2
- Presenteert ‘Radio2 Hitmix’ en ‘Als de muren konden praten’
- Moeder van Anna Julia (16 jaar)
Hoe ontdekte je dat je dochter leerstoornissen heeft?
“Eigenlijk al in de kleuterklas. Toen vriendinnetjes kwamen spelen, merkte ik dat zij sommige letters en cijfers al konden lezen. Mijn dochter was daar helemaal nog niet mee bezig. Toen ik mijn bezorgdheid uitte aan de kleuterjuffrouw, werd dit snel weggewuifd. ‘Ze zal de klik nog wel maken’ kreeg ik telkens te horen. Maar ik voelde van niet en in het eerste leerjaar waren er aanwijzingen voor meerdere leerstoornissen. Ik bleef niet bij de pakken zitten. Ik las me die zomer uitgebreid in over dyslexie en dyscalculie en nam contact op met De Puzzel, een centrum voor leerstoornissen bij kinderen in Berchem. Uit allerlei testen bleek dat Anna Julia kampte met ernstige dyslexie en dyscalculie, maar ook met ADD (Attention Deficit Disorder of aandachtstekortstoornis). Daarna brachten we elke week een aantal uur door in De Puzzel.”
Vond je gemakkelijk de weg naar hulp?
“Toch wel, want ik was heel goed geïnformeerd. Zo heb ik vriendinnen die het traject al eens doorliepen en konden we bij De Puzzel meteen terecht. Alleen bij het CLB (centrum voor leerlingenbegeleiding) wrong het schoentje soms wat. Elk half jaar zaten we samen met De Puzzel en het CLB. Op het einde van het zesde leerjaar vroeg ik hen welke richting mijn dochter uit kon gaan. Ze wisten niets over haar vooruitgang, wat me heel boos maakte. Maar het CLB is zwaar onderbemand, waardoor ze goed begeleide leerlingen, zoals Anna Julia, moeten loslaten. Daar heb ik alle begrip voor.”
“Iemand met een leerstoornis is meer dan die stoornis alleen”
Hield de middelbare school voldoende rekening met haar?
“In haar eerste jaar ging ze naar een kleine school met een alternatieve en zeer persoonlijke aanpak. Dat was fantastisch. Helaas was er na het tweede jaar geen richting voor haar. Nu zit ze in het vijfde middelbaar en gaat alles goed. De school probeert rekening te houden met haar beperkingen. Ik voel me vaak de ‘bemoei-moeder’, maar ze appreciëren de feedback van mijn man en mij tijdens oudercontacten. Ik besef dat het voor mensen in het onderwijs niet gemakkelijk is om te voldoen aan de noden van alle leerlingen.”
Moet er meer focus zijn op hulplijnen voor kinderen met leerstoornissen?
“Jazeker. Inclusief onderwijs vraagt om meer leerkrachten en ze moeten ook begeleid worden. Leerkrachten zijn opgeleid om kinderen te leren rekenen, schrijven en lezen. Je kan dan
niet én algemene vakken geven én elke leerling individueel begeleiden. Voor kinderen die extra hulp nodig hebben, moeten er extra begeleiders in de klas zijn.”
Hoe zie jij de toekomst?
“Anna Julia vindt haar weg wel. Vakken als aardrijkskunde, geschiedenis en taal zijn moeilijk voor haar omwille van haar dysjes (dyslexie en dyscalculie, n.v.d.r.). Maar ze is zeer gemotiveerd, vooral voor vakken die haar wel interesseren. In de vakantie werkt ze met kinderen met een beperking en dat doet ze heel graag. Stilletjesaan wordt ze ook zelfstandiger.”
Bestaat er volgens jou een taboe rond leerstoornissen?
“Ja. We vroegen ons af of ze moest getest worden op eventuele leerstoornissen. We wilden haar geen etiketje opplakken uit schrik dat ze anders zou benaderd worden. Maar ook met
een dove persoon leer je communiceren. Dat is met leerstoornissen net hetzelfde. Doordat je weet wat iemand doormaakt, kan je een manier vinden om daarmee om te gaan. Iemand met een leerstoornis is meer dan die stoornis alleen.”
“Voor mensen in het onderwijs is het niet gemakkelijk om te voldoen aan de noden van alle leerlingen”
Welke tip geef je aan ouders die zich in jouw verhaal herkennen?
“Vergeet niet dat je een ouder bent en geen onderwijzer. Op een moment was ik de rol van leerkracht aan het overnemen en bleven we maar rekensommen of spellingsoefeningen proberen. Dat eindigde vaak in ruzie. (lacht) Probeer het dus een beetje los te laten, ook al is dat een leerproces met vallen en opstaan. Luister naar je kind en laat ze vanuit zichzelf
groeien. Ze komen er wel.”