Jessy: altijd thuisverpleegkundige, nooit een doetje
Jessy is nog maar net uit de schoolbanken, maar vergis je niet, ze weet van aanpakken. Ze leert technieken aan haar collega’s, ze staat met zelfvertrouwen langs haar patiënt en wanneer ze twijfelt, durft ze hulp te vragen. “Ik ben fier op waar ik vandaag sta.”
Van elkaar leren
Jessy werkt nog maar pas vast voor het Wit-Gele Kruis, maar leerde het werkveld al kennen tijdens haar weekendwerk, vakantiewerk en contractstage. “De keuze om te starten bij het Wit-Gele Kruis was snel gemaakt”, zegt ze. “Samen in een team werken, maar toch zelfstandig werken,” gaf voor Jessy de doorslag.
Bij het Wit-Gele Kruis heb je een groot vangnet.
“In het begin was het verschil tussen werken als stagiair en werken als medewerker even wennen. Het is heel gek om voor het eerst ‘alleen’ langs een patiënt te staan. Maak ik de juiste beslissingen? Zie ik niets over het hoofd? Allemaal vragen die door je hoofd gaan."
“In het begin voelt het als een sprong in het diepe”, gaat Jessy verder. “Maar, bij Wit-Gele Kruis heb je een groot vangnet. Een tijd geleden moest ik bijvoorbeeld een TPN-voeding aankoppelen via een PICC-katheter. Een techniek die ik, naar mijn gevoel, onvoldoende beheerste. Daarom belde ik een collega. Zij is dan ook meegekomen om mij de techniek te leren. Nu ga ik zelf met collega’s mee om hen te begeleiden bij deze techniek.”
Baas over eigen ronde
"Ik ben baas over mijn eigen ronde.” Iets wat je misschien niet verwacht van een thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis aangezien hoofdverpleegkundigen en administratief bedienden de zorgaanvragen behandelen en inplannen. “Je bepaalt inderdaad niet zelf welke patiënten op je ronde staan, maar je bepaalt wel zelf hoe je die ronde indeelt. Bijvoorbeeld, voor de start van je ronde, kijk je na welke patiënten op je ronde staan. Zijn er patiënten die bijvoorbeeld door omstandigheden naar het ziekenhuis moeten? Hier pas je je planning op aan. De zorg wordt dan indien nodig vroeger uitgevoerd zodat de patiënt tijdig naar het ziekenhuis kan.”, legt Jessy uit.
“Je krijgt echt ruimte voor je eigen stijl” zegt Jessy overtuigd. “Zo bepaal en bestel je zelf het materiaal waarmee jij denkt de patiënt het beste mee te verzorgen. Natuurlijk brief je dit wel naar je collega’s en kan je feedback uitwisselen tijdens de patiëntenbespreking.”
Als thuisverpleegkundige heb je een rol als raadgever en die moet je ook opnemen.
“Je eigen stijl trek je ook door in je contact met je patiënten”, vertelt Jessy. “Initiatief naar patiënten toe nemen vind ik heel belangrijk. Als thuisverpleegkundige heb je een rol als raadgever en die moet je ook opnemen. Zo bezorg ik soms staaltjes van bijvoorbeeld incontinentiemateriaal aan patiënten waarvan ik denk dat die hem/haar zullen helpen zonder te veel comfortverlies.”
“Ik ben fier op waar ik vandaag sta en benieuwd naar wat nog gaat komen”, sluit Jessy af. “Bij Wit-Gele Kruis heb je veel doorgroeimogelijkheden. Je neemt zelf je groeiproces in handen. Zo kun je je bijscholen tot referentiespecialist of zelfs (adjunct-)hoofdverpleegkundige. Op termijn zou ik willen doorgroeien naar stagementor of eventueel een referentietaak op mij nemen.”
Op termijn zou ik willen doorgroeien naar stagementor of eventueel een referentietaak op mij nemen.
