Een dag op pad met Antonino
Na 7 jaar op de afdeling Intensieve Zorgen van een ziekenhuis, koos ik voor een job als thuisverpleegkundige bij het Gespecialiseerd team van Wit-Gele Kruis Oost-Vlaanderen. Omdat ik geen nachtdiensten meer heb, kan ik als jonge vader mijn gezinsleven beter regelen en toch blijf ik complexe en technische zorg verlenen. Dat ik daarbij ook nog een postgraduaat Palliatieve zorgen kan volgen, vind ik extra bijzonder.
Een collega die voor het eerst een complexe zorg moet uitvoeren, kan altijd op mij rekenen. Bij Wit-Gele Kruis sta je er nooit alleen voor!
Ik begin de dag met het overlopen van mijn afspraken, zo kom ik niet voor verrassingen te staan. ’s Morgens neem ik ook altijd even de tijd om mijn mails te beantwoorden.
Bij Wit-Gele Kruis verzorgen we niet alleen oudere patiënten, ook kleintjes hebben soms thuisverpleging nodig. Het is belangrijk dat iedereen de ziekte van een kind een plaatsje kan geven, daarom betrek ik ook vaak gezinsleden bij de zorg.
Ik breng heel wat tijd door in de auto, mijn werkplek op wielen, zeg maar. Als ik even wat stoom wil afblazen, luister ik naar de Foute Lijst van Qmusic. Dankzij handsfree bellen, kan ik ook altijd even kort overleggen met collega’s wanneer dat nodig is.
Mijn takenpakket is erg gevarieerd. Zo geef ik ook opleidingen aan lokale teams. Ik geef onder meer les over palliatieve zorg, de werking van ons Gespecialiseerd team en ik leg uit hoe we nauw samenwerken met ziekenhuizen.
Bij mijn laatste patiënt van de dag moet ik een infuus plaatsen. Hier komt mijn ervaring bij de afdeling Intensieve Zorgen goed van pas. Uit complexe en technische zorgen haal ik veel voldoening.
Na een boeiende werkdag met veel afwisseling, kom ik moe maar voldaan thuis. Hoog tijd om te genieten van wat quality-time met mijn zoontje Florean. Op deze foto is hij 1,5 jaar.