De stijl van Elke
Van doorgroeien bij het Wit-Gele Kruis is Elke het perfecte voorbeeld. In afdeling Wolvertem is ze nu adjunct-zorgkwaliteit. Daarvoor was ze verpleegkundige en stagebegeleider. Elke: "Als stagementor en thuisverpleegkundige hechtte ik veel belang aan communicatie. Aan de studenten vroeg ik altijd: wie zou je zelf aan je bed willen als je ziek bent? Het contact met de studenten vond ik heel tof, omdat ik zo mee kon werken aan de toekomst van de zorg."
Ik wil als thuisverpleegkundige een lichtpuntje zijn in mensen hun leven.
In alles wat je in het leven doet, is het belangrijk om een 'eigen stijl' te hebben. In mijn werk hou ik er bijvoorbeeld van om plezier te maken met mijn patiënten. Lachen, dat is volgens mij een medicijn op zichzelf!
En die eigen stijl, dat is nu net de nieuwe slogan die het Wit-Gele Kruis naar buiten brengt om nieuwe collega's aan te spreken. Kies jij ook voor de aanpak van het Wit-Gele Kruis? Dan kan je die - net als ik - invullen met je eigen stijl!
Kijk verder op deze website naar onze vacatures en maak je klaar voor je eerste ronde! Wie weet komen we elkaar binnenkort wel eens tegen en kan ik mij opnieuw 'koningin Mathilde' wanen wanneer onze autootjes elkaar kruisen ;-).
Hoe Dieter zijn ronde met mij trouwens beleefde, zie je hieronder!
Deze periode is een tijd waarin je in stilte bang bent om in contact te komen met het vieze en agressieve ‘beest’..., maar ook een warme tijd waarin mensen nog meer beseffen wat je voor hen kan betekenen. Een tijd waarin wij dagdagelijks doen wat voor ons niet meer dan normaal is: er ‘zijn’ voor ‘onze’ mensen en ze de zorgen geven die ze verdienen.
Toch zijn er die kleine, maar deugddoende attenties die ons die extra boost geven in deze tijden: een onbekende voorbijganger die je spontaan aanspreekt en haar bewondering uitspreekt voor de moed die je opbrengt om er te staan elke dag opnieuw. Een chauffeur die stopt om je de straat te laten oversteken, zijn raampje opendraait en je spontaan trakteert op een klein applausje.
Ik werd toch wel totaal van mijn sokken geblazen toen ik mijn eigen ‘Facebook-Avatar’ reuzegroot geprojecteerd zag op de muur van de Basiliek van Grimbergen (bij mij om de hoek). Met de grote letters: ‘DANKJEWEL ELKE’
Dit is zoooo ongelooflijk hartverwarmend! Onze job kan zwaar zijn, maar op zulke momenten weet je weer waarvoor je het allemaal doet. Wat hou ik van mijn job! Ook in deze spannende en bijzondere tijden!!! Ik zal deze periode niet snel vergeten en er later nog over kunnen vertellen aan mijn kleinkinderen ... toen oma nog werkte als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele-Kruis.
Mijn eigen stijl? Die kan ik kwijt op mijn ronde! Soms voel ik mij zelf Koningin Mathilde omdat ik vaak naar de mensen zwaai ;-)
