De stijl van Rachelle
Ik ben gestart bij het Wit-Gele Kruis omdat de uren prima pasten bij de brugopleiding die ik op dat moment deed. Het was niet de bedoeling om in de thuisverpleging te blijven. Maar dat had ik helemaal verkeerd ingeschat. Ik vond het zo fijn! Thuisverpleging was veel meer afwisselend dan ik dacht.
"Af en toe de wind voelen of de zon op mijn hoofd geeft me zuurstof."
Er ligt weer van alles op mijn bord: diabeteszorg, post-operatieve zorg, hygiënische zorg en noem maar op! Als thuisverpleegkundige is je dag erg gevariëerd. In het ziekenhuis ligt dat meer vast. Je zit vaak binnen dezelfde soort zorgen. Ik hou van de afwisseling in thuisverpleging. Ik verzorg kinderen maar ook ouderen of alles daartussen.
Vandaag ga ik weer op mijn vaste ronde. Ik werkte eerst als vervangster en had geen vaste ronde. Toen ik de vraag kreeg om de vaste ronde van een collega over te nemen had ik aanvankelijk mijn reserves. Net omdat ik van die variatie houd. Maar het valt ontzettend goed mee.
Weer een gezellige babbel gehad met een patiënt! Vaak kom je langdurig bij dezelfde patiënt. Je raakt met hem/haar vertrouwd en bouwt een band op. Je komt bij de mensen thuis, waar ze zichzelf zijn en je hun gewoontes en familie leert kennen. Maar ook hun zorgen en kwetsbaarheden. Tijdens de zorg sla je een praatje. Soms hebben mensen daar erg behoefte aan. Zeker tijdens de coronaperiode was dat zo. Vaak waren we de enigen die ze op een dag zagen.