De stijl van Sanne

Vorig jaar kreeg ik van mijn vriend en zijn familie een fantastisch cadeau: een elektrische fiets! Sinds ik deze heb, heb ik niet veel rondes meer met de auto gereden. Het is genieten van het zonnetje, van de stilte in de steegjes … Ik vind het zalig om mijn hoofd even leeg te maken tussen de patiënten door. 😍

Veel tijd verlies ik niet met de fiets. Ik neem nu weggetjes binnendoor en eenrichtingsstraten waar ik enkel met de fiets in mag.

Collega’s vragen zich af waar ik met al mijn verpleegkundig materiaal blijf. Hiervoor schafte ik me een citybag aan, een zorgentas voor verpleegkundigen die met de fiets in de stad werken. Al mijn zorgmateriaal zit hierin. En als ik extra materiaal nodig heb, dan berg ik dat op in mijn fietszakken.

Niets houdt me nog tegen om met de fiets te gaan toeren. Zalig! 😄

In het dorp Itegem waar ik toer, zijn er deze week veel wegenwerken aan de gang. Alle respect voor de werkers, maar rondrijden vraagt veel tijd... Zoals ze wel eens zeggen “waar een wil is is een weg!” Het zonnetje is ons deze week wel erg goed gezind, dus nam ik vandaag mijn fiets om onze patiënten te verzorgen. Als surplus kreeg ik er dan gratis en voor niets een extra dosis vitamine D bovenop. 🚴‍♀️☀️

Liefste jij,

Videobellen, eten bestellen, bubbel hier en bubbel daar.

2020, wat een gek jaar!

Ook helaas in 2021 niet te veel gezoen,

Maar we laten ons zeker en vast niet doen!

Elleboog hier, voetje daar,

Ik wens je een super gelukkig nieuwjaar!!

Mijn nieuwjaarswensen voor jou houden nog niet op,

Want de volgende zijn echt top:

- Dat Corona terug een bier is

- Dat Donald terug een eend is

- Ranst terug een dorp is

- Dat bubbels alleen in champagne zijn! 🍾 🥂

Zoals steeds beloof ik je, ook al is het soms wat zwaar,

Ik zal proberen flink te zijn dit jaar!

Een dikke zoen geef ik je heel graag, al is dat helaas nog niet voor vandaag.

Je kapoen,

Sanne De Reyck 

1 januari 2021

Onze afdeling werkt al sinds de start van de coronacrisis samen met het lokale triagecentrum in Heist-op-den Berg. Enkele weken geleden werd me gevraagd of ik me wou aansluiten bij deze groep verpleegkundigen/collega’s. Ik kreeg eerst een bijscholing over de werking van een triagecentrum, de taken daar en vooral hoe dit veilig verloopt. Vrijdag was het zover: mijn eerste dag coronatesten afnemen op triage.

De week ervoor ging al al even meekijken met mijn collega. Correct transformeren tot marsman, laptop besturen, tubes inscannen ... Hoewel dit me wel wat gerust stelde, was ik toch nog nerveus! Was dit nodig? Nee! Vorige vrijdag verliep alles vlot en ik voelde me enorm goed. Ik kon namelijk veel mensen geruststellen over de testen en hen uitleggen dat het geen pijn doet. Met een lach achter ons masker - zowel bij mij als bij mijn patiënten - vlogen de uren voorbij. Alles was er super georganiseerd waardoor ik mezelf veilig voelde. Ik wil het zeker nog eens opnieuw doen!

In tijden van corona hebben onze collega’s van het WGK een aangepaste bijscholing op poten gezet! Ik kan me voorstellen dat dit niet zo evident is in deze tijden... Toch is het hen meer dan gelukt! Dankzij een gevarieerd aanbod met een informatieboekje, filmpjes, een quiz en opdrachtjes bleef ik aandachtig tijdens de e-learning. Nadien kon ik mezelf testen om te checken of ik het al dan niet begrepen had. De afdelingsleiding heeft ons vooraf opgedeeld in kleine groepjes waar we nadien op een afgesproken dag onze bedenkingen en vragen kunnen bespreken.

Op een dag krijg je zomaar een cadeautje van een collega... Dit kleine, schattige aapje bewijst nog maar eens dat mijn collega’s goud waard zijn! Ik zie ze niet dagelijks maar ik weet dat ze er zijn. ‘s Ochtends, overdag of ‘s avonds, altijd staat er wel iemand klaar om me verder te helpen of om even te luisteren. You never walk alone! ♥️

Bernice toerde een half jaar geleden met mij en mijn collega’s mee tijdens haar stage. Een maand lang mocht ik haar verschillende keren begeleiden, wat een enorme voldoening! Ondertussen is ze afgestudeerd als verpleegkundige en komt Bernice ons de hele maand augustus helpen als jobstudent. Deze keer zonder begeleiding, maar met wel haar eigen auto, EVD (elektronisch verpleegdossier) en GSM van het Wit-Gele Kruis. 

De eerste dagen was het even nostalgie: ik mocht haar weer meenemen om kennis te maken met onze patiënten. Dat verliep zonder enige moeite, waardoor ze nu helemaal klaar is om zelfstandig de baan op te gaan! Ik ben enorm fier en blij dat ik haar mee de WGK-microben kon doorgeven, want half september mogen we haar ook onze collega noemen. Al is ze dat nu ook al uiteraard. Bernice, je gaat dat fantastisch doen. Via deze weg wens ik je enorm veel plezier en succes!! Maar bovenal, niet vergeten te genieten ♥️   

Een deelname aan de Dodentocht in Bornem staat nog op mijn bucketlist. De virtuele Dodentocht leek me de ideale voorbereiding. Mijn moeder sprong mee op de wagen en samen zijn we aan de 100km begonnen. Iedereen krijgt 4 weken de tijd om 100km te wandelen, het mag verspreid worden over verschillende dagen. De opbrengst van de 100km Covid Challenge gaat naar de universiteiten van Gent en Leuven voor de research naar een vaccin en naar ondersteuning van preventieve maatregelen. Dat is echt enorm mooi! 

De tocht van klein naar groot Scherpenheuvel heeft ons wel geholpen op onze teller. In vijf wandeltochten hebben we onze virtuele dodentocht kunnen afronden! Ik kan wel zeggen dat we de smaak te pakken hebben met wandelen. Wie weet gaan we volgend jaar voor de echte?!

Je merkt het wel, ik ga graag uitdagingen aan en ben een echt avonturier. Wat is jouw stijl? Ontdek het in de zorgstijltest.

Om tijdens de vakantie in topvorm te blijven en omdat we na vele wandelingen samen de smaak te pakken hadden, besloten mijn mama en ik om naar Scherpenheuvel te wandelen. Zo gezegd zo gedaan… we vertrokken in klein Scherpenheuvel te Wiekevorst. Na een kleine 6 uur wandelen arriveerden we in groot Scherpenheuvel. Daar zijn ze ons komen ophalen om weer naar huis te keren. Onze volgende uitdaging? Te voet heen én terug 😉

Vandaag startte mijn twee weken durende vakantie. De coronacijfers zijn min of meer stabiel, gelukkig. Om mijn vakantie goed te beginnen, haalde ik twee vriendinnen op in Oostende. Had ik toch wel geluk dat ik net een nieuwe wagen had gekregen van het Wit-Gele Kruis! Omdat ik hiermee privé mag rijden dacht ik… dit is de ideale moment om hem te testen.