Elisabeth (80) en verpleegkundige Nathalie (40) vertellen over hun band

Nathalie: “Bij Pierre kom ik al ongeveer tien jaar langs, waarvan de laatste vier jaar dagelijks. Bij Elisabeth verzorg ik haar hamertenen. En af en toe help ik haar ook bij haar hygiënische zorg, als ze een opstoot van de ziekte van Meunière heeft. Dan kan ze moeilijk haar evenwicht bewaren. Net vorige week liep ze een wervelfractuur op ... Maar klagen? Dat doet Elisabeth nooit.”

Elisabeth: “Nee, van klagen wordt niemand beter. Vorige week ben ik inderdaad gevallen, maar ik raakte terug recht, en deed gewoon verder. Een week nadien had ik nog pijn, en adviseerde de huisarts om een röntgenfoto te nemen. Toen bleek dat ik een wervelfractuur had ... Maar nu voel ik me prima, want ik neem pijnstillers.

Weet je, ik ben gewoon blij dat Nathalie hier al zo lang kind aan huis is. Tijdens de verzorging praten we onder andere ook over elkaars kinderen. We kennen elkaars familie intussen goed, en dat is heel fijn. Ik noem Nathalie soms mijn vierde dochter.”

Nathalie: “Het klopt dat we een unieke band hebben. Ik was op Elisabeths verjaardagsfeest dit jaar, en hier in huis weet ik waar alles ligt. Na een vakantie is het altijd een blij weerzien. We kunnen elkaar moeilijk missen.”

Elisabeth: “Volgend jaar zijn we zestig jaar getrouwd, dan kunnen we weer feesten! Maar nu eerst 80 jaar, net zoals Wit-Gele Kruis!”