Zanger Guy Swinnen vertelt hoe hij zijn depressie overwon
De Belgische rockgroep The Scabs kende haar hoogdagen in de jaren 80 en 90. Met drie gouden albums en optredens op tal van grote podia leek het alsof de wereld frontman Guy Swinnen alleen maar toelachte. Toch was dit niet altijd zo het geval. Op 40-jarige leeftijd viel hij in een zware depressie. Vandaag spreekt hij open over deze periode en zet hij zich in om het taboe over geestelijke gezondheid mee te doorbreken.
Hoe is jouw depressie begonnen?
"The Scabs waren enorm succesvol, maar tegelijkertijd waren er drugsproblemen in de groep en was er veel concurrentie. Dat zorgde voor spanningen en ruzies. Naast de band werkte ik nog fulltime in een drukkerij en had ik thuis mijn handen vol met drie jonge kinderen. Ik nam geen tijd om op adem te komen. Uiteindelijk nam ik de beslissing om te stoppen met de band door de aanhoudende spanningen en problemen. Maar zodra dat wegviel, kreeg ik een weerslag van de drukke periode en voelde ik me in een neerwaartse spiraal terechtkomen. Ik had mijn muziek, mijn levensdroom, zomaar opgeblazen."
Guy Swinnen
- Geboren op 27 maart 1960 in Kaggevinne, Vlaams-Brabant.
- Vader van drie kinderen.
- Bekend geworden door zijn rockgroep The Scabs.
- Momenteel soloartiest bij ‘Guy Swinnen Band’.
- Peter van het project ‘Te Gek?!’.
Hoe uitte zich dat verder?
“Mijn relatie liep stuk, alles wat ik probeerde, mislukte en ik voelde me steeds slechter. Ik huurde een huis in het bos en leefde in mijn bubbel. Contact vermeed ik en ik geraakte meer en meer geïsoleerd. Doordat ik ook steeds meer cannabis gebruikte, werden mijn donkere gedachten sterker. Zo kreeg ik het gevoel dat ik voortdurend verder wegzakte in een put en niet meer naar boven kon klimmen. Het ging zelfs zo ver dat ik zelfmoordgedachten had.”
“Nog te vaak minimaliseren mensen een depressie”
Hoe ben je eruit geraakt?
“Ik wilde niet dat de buitenwereld wist hoe diep ik zat en al zeker niet dat ik zelfmoord zou plegen. Daardoor was ik aan het nadenken hoe ik alles op een ongeluk kon laten lijken. Mijn kinderen waren ondertussen ongeveer 14 jaar. Ik kon het hen niet aandoen om met mijn plannen door te gaan. Ze zouden zich een leven lang afvragen of mijn dood een ongeluk was of niet. Ik ben hun vader en zij zijn mijn verantwoordelijkheid. Die moet ik dan ook opnemen. Ik kon niet de makkelijke weg uit kiezen, ik moest hier blijven en uit mijn depressie raken. Op dat moment heb ik de klik gemaakt en ben ik naar de huisarts gestapt. Zij schreef me medicatie voor en verwees me door naar een psycholoog. Het duurde even voor ik de geschikte therapeut vond. Mijn cannabisgebruik werd streng veroordeeld terwijl het op dat moment mijn laatste strohalm was waar ik me aan kon vastklampen en dat me overeind hield. Uiteindelijk vond ik iemand waar ik mijn gevoelens kon uiten en die me langzaamaan liet inzien dat het beter was om te stoppen met cannabis. Het was een lange weg.”
Triggers
“Mijn depressie duurde zes jaar. Tijdens dit traject leerde ik mezelf beter kennen. Ik ken de triggers die mij opnieuw naar beneden halen en ik kan er nu ook mee omgaan. Zo weet ik dat het niet goed is om volle vaart te blijven doorgaan zonder aan mezelf te denken en om mijn gevoelens en gedachten te verbergen voor iedereen. Ik deed dat uit schrik, en vooral ook schaamte, bestempeld te worden als iemand met een depressie. En dat zou me nog dieper naar beneden halen. Een andere trigger was mijn cannabisgebruik. Dat versterkte de stemming waarin ik zat. Ik wentelde mij in zelfmedelijden en mijn donkere gedachten werden groter. Nu ik geen drugs meer gebruik, is mijn hoofd zoveel helderder en ben ik ook veel actiever. Zo ga ik veel wandelen en plan ik voldoende me-time in om donkere gedachten buiten te houden tijdens drukke periodes.”
Je bent heel open over je depressie. Is er nog steeds een taboe?
“Mensen komen naar me toe omdat ze zich in mij of mijn teksten herkennen. Ze halen hier steun uit. Ze durven er ook steeds meer voor uitkomen wanneer het mentaal niet goed gaat. Maar we zijn er nog niet. Er is nog altijd veel onbegrip, zeker bij mensen die het nog niet in de eigen omgeving meemaakten. Meestal luisteren ze in het begin wel, maar verzwakt de aandacht als het blijft aanhouden of minimaliseren ze het probleem. Dat is heel jammer en duwt je in een isolement. Je voelt je onbegrepen. In een lied zing ik er dit over: ‘But nevermind, I’m doing fine. I always say I’m doing great not to waste your time’. Je leert om automatisch te zeggen dat alles goed gaat, ook al is dit niet zo. Een depressie is niet alleen mentaal zwaar, het tast je ook fysiek aan: je hele lichaam is moe.”
“Durf erover praten. Weet dat je geholpen kan worden”
‘Te Gek!?’ is een project waarop jij heel trots bent.
“Het werd door Marc Hellinckx opgericht toen ik al worstelde met mijn depressie. Vroeger was er een groter taboe rond psychiatrie. Patiënten waren volgens de gemeenschap verslaafden of ‘zotten’. Marc wilde dat taboe doorbreken door alle mensen samen te brengen en samen van muziek te laten genieten. Zo konden ze zien dat hun beeld niet klopte met de werkelijkheid. Deze mensen zijn net zoals ons, maar hebben het even moeilijk en worstelen met een probleem. Ik werd door Marc benaderd omdat hij een cd wilde maken met verschillende artiesten, die over hun ervaring met geestelijke gezondheidzorg wilde zingen. Het gevoel zat meteen goed met dit project, waardoor ik doorheen de jaren steeds meer met het project ging samenwerken en er ondertussen al veel stappen gezet zijn. Nu nog worden er activiteiten georganiseerd zoals wandelingen en muziektheatertournees waarbij we het thema meer onder de aandacht brengen.”
Heb je een tip voor onze lezers?
“Durf erover praten als je worstelt met mentale gezondheid. Weet dat je geholpen kan worden. Zorgverleners en je omgeving staan naast je en moedigen je aan om uit je put te klimmen. Alleen moet jij het klimwerk doen. Bekijk het dag per dag en wees niet te streng voor jezelf. Het is niet altijd gemakkelijk, maar er is hoop! En het harde werk loont.”
Op zoek naar hulp?
Bel de zelfmoordlijn op 1813 of ga naar zelfmoord1813.be. Elk gesprek is gratis en anoniem.
Meer weten over TeGek?! Ga naar tegek.be