Marlène kan thuis in Sint-Niklaas blijven wonen dankzij verpleegkundige Sophie

25 september 2023
23 januari 2024

Nergens beter dan thuis, zéker als je zorg nodig hebt. Toch? Ook als je huisje in het centrum van de stad staat, kan je als patiënt rekenen op onze verpleegkundigen. Sophie doorkruist met plezier de stad voor haar patiënten. Die kunnen in hun vertrouwde nest herstellen, of langer thuis blijven wonen. En dat waarderen ze enorm! Ontdek wat thuisverpleging betekent voor Marlène uit Sint-Niklaas. De pluimen voor haar thuisverpleegkundige krijg je er zomaar bij.

Lees ook het verhaal van Bruno
Lees ook het verhaal van Gerda

Sophie is mijn zonnetje in huis

Marlène (61) is slecht ter been en woont alleen in het centrum van Sint-Niklaas. Familie in de buurt heeft ze niet, dus is ze immens dankbaar voor thuisverpleegkundige Sophie, die elke dag langskomt om haar te verzorgen. “De vrijheid die ik thuis heb, zou ik niet willen afgeven”, zegt ze.

Marlène, sinds wanneer komt Sophie bij jou thuis?

“Sinds de zomer van 2022. Ze was net afgestudeerd en na haar stage bij het Wit-Gele Kruis is ze vast begonnen. En ze doet dat goed, hoor! Omwille van mijn beperking kom ik weinig buiten. Ik woon op tweehoog en er is geen lift, dus dat is niet evident. De familie die ik nog heb, woont ver van hier. Ik kijk echt uit naar de bezoekjes van Sophie.”

Welke zorg heb je precies nodig?

“Ik heb een zwaar letsel in de nek waardoor een wervel op het merg drukt. Als dat doorprikt wordt, ben ik verlamd. Dat is niet de enige plaats: onderaan mijn stuitbeentje heb ik hetzelfde, en ik heb ook twee hernia’s. Mijn bekken zit vast, mijn knieschijven en achillespees in mijn rechterenkel werken niet … Ach ja, het is van alles bij elkaar waardoor ik dag en nacht pijn heb. Sophie brengt mijn windels aan en wrijft mijn benen en schouders in.”

En naast de fysieke zorg kan je ook je hart luchten?

“Ik ben een sterke madam, al zeg ik het zelf. Meestal blijf ik optimistisch, maar het gebeurt inderdaad dat ik nood heb aan een babbel. Als ik een slechte dag heb, leeft Sophie met me mee. Ze is er altijd om me op te beuren en doet haar werk met liefde, dat voel je. Onlangs had ik net de deur voor haar opengedaan toen ik met een smak op de grond viel. Gelukkig was ze erbij. Hoe ze mij toen verzorgd heeft, dat was echt met gemeende bezorgdheid. Op zo’n moment ben je extra dankbaar.”

Zonder thuisverpleging zou je niet alleen kunnen wonen?

“Als zoiets gebeurt, denk je wel ‘stel dat ze er niet was geweest …’. Het kon veel erger afgelopen zijn. Aan de andere kant ben ik zo blij dat ik nog van mijn eigen huisje kan genieten. Ook al kan ik niet meer alleen naar buiten gaan, ik ben wel vrij. Bijvoorbeeld om zelf te kiezen wat ik eet of om hoe laat ik ga slapen. Als ik mijn potje kook met pauzes tussendoor, is dat geen probleem. Er is niemand die op mijn vingers kijkt. Ik heb nog mijn zelfstandigheid en bovendien is het ook mijn thuis, ik wil hier niet weg.”

Foto patiënt Sint-Niklaas

Sophie, hoe ervaar jij het om als thuisverpleegkundige in de stad te werken?

“In het begin is het wennen en moet je nadenken: op donderdag is er markt, op dinsdag rijdt de vuilniswagen … maar nu ben ik dat gewend en gaat dat allemaal vanzelf. Als verpleegkundige mogen wij door autoluwe of autovrije straten rijden, dus dat gaat vlot. En als je eens tien minuten vertraging oploopt, bij een patiënt of onderweg, is dat geen probleem, de mensen begrijpen dat. Ik woon zelf ook in Sint-Niklaas dus ik kan op de middag naar huis om met mijn hond te wandelen. Voor mij is dat ideaal. We kunnen ook kiezen om onze ronde met de elektrische fiets of brommer te doen, maar dat heb ik tot nu toe nog niet geprobeerd.”

En op het vlak van patiënten?

Die zien je altijd graag komen. Omdat ze in de stad wonen, is het soms moeilijker voor anderen om er te geraken, parking te vinden … maar wij zijn er. Ze weten dat ze op ons kunnen rekenen. De ene persoon is natuurlijk de andere niet, maar je krijgt veel waardering. Een dankwoord of een lach, dat zijn kleine dingen maar altijd fijn.”

Marlène: “Ik kan dat bevestigen. Ik kan alleen maar … (applaudisseert).”

Ook als thuisverpleegkundige het verschil maken voor mensen in de stad?

Bekijk onze vacatures in Aalst, Gent en Sint-Niklaas.