"Met mijn verhaal wil ik jonge mannen aansporen tot zelfonderzoek"
Na zijn deelname aan de Q-Academy in 2012 is hij niet meer weg te denken uit het Vlaamse medialandschap. In de zomer van 2024 zette Vincent Fierens al deze activiteiten noodgedwongen stop. Er wordt plots teelbalkanker bij hem ontdekt. In zijn podcast ‘Da’s Klote’ deelt hij zijn verhaal en roept hij op tot zelfonderzoek.
Vincent Fierens
- Geboren in Edegem op 13 augustus 1992
- Woont in Antwerpen
- Veelzijdige radio- en tv-maker
- Presenteert ‘Vincent live’ op Q-music
- Ook te zien bij VTM in ‘De Verraders: De Ronde Tafel’
- Grote fan en stadionomroeper bij Antwerp FC
- Podcast ‘Da’s Klote’ te beluisteren via Q-Music, Spotify en Apple Podcast
Hoe ontdekte je dat er iets aan de hand was?
“Alles is heel snel gegaan. In de meeste gevallen presenteert teelbalkanker zich zonder zichtbare zwelling, waardoor een diagnose vaak laat gesteld wordt. Bij mij was dat niet het geval. De zwelling op mijn teelbal was heel zichtbaar. Wat ik niet deed en wat ik iedereen nu aanraad, is op zelfonderzoek gaan. Ik had geen pijn of andere klachten. Het was eigenlijk allemaal niet zo alarmerend. Tot de uroloog zei: ‘Vincent, dit zie ik niet graag’.
Ik had al snel begrepen dat de arts me dus niet ging geruststellen met de melding dat het een banale zwelling was. Op minder dan vijf seconden werd een voorlopige diagnose gesteld. Na een bezoek aan een radioloog voor een echo en scan volgde het verdict: teelbalkanker. Een operatie en weefselonderzoek wezen uit om welke soort kanker het ging en hoever die al was uitgezaaid. Dat zijn de momenten waarop je wel panikeert. Het bleek om een teelbalkanker te gaan zonder uitzaaiing.”
Hoe nam je de diagnose op?
“De arts zei meteen: ‘het is teelbalkanker maar je zal hier niet aan sterven’. Ergens was dat wel geruststellend. Ik geloofde hem, ook al wist ik eigenlijk weinig over dat soort kanker voor mijn diagnose. Maar mijn familie reageerde toch bezorgd, ook na de operatie. Ik voelde me genezen maar dat voelden zij niet. Voor hen was het slopender dan voor mij.”
Mijn familie kwam vaak op bezoek. Niet zozeer om veel te praten, gewoon om er te zijn.
Hoe verliep jouw behandeltraject?
“De operatie volgde gelukkig heel snel na het eerste contact met de arts. Nadien was het wachten op de uitslag van het weefselonderzoek. Op mijn verjaardag bespraken we de resultaten met de oncoloog. Een kort chemotraject volgde om de kans op herval te verkleinen van 25% naar 5%. Tussen de operatie en chemo moest ik ook zaadcellen laten invriezen, want de chemo zou de vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden.
Hoewel ik een heel kort chemotraject doorliep, laat de dienst oncologie bij mij een diepe indruk na. Door de brochures in de wachtzaal besefte ik pas hoe serieus het was. Ik ben veel bedrijvigheid gewoon rond mij maar hier was het rustig en sereen. Ik mocht ervaren dat verpleegkundigen in oncologie een zeer bijzondere roeping hebben.”
Hoe gaat het nu met jou?
“Ik zag vrij snel het einde van de tunnel omdat ik er vroeg genoeg bij was en mijn behandeling dus vrij kort was. Medisch gezien is het traject afgerond, maar het blijft sluimerend aanwezig in mijn leven. Het overvalt me soms dat ik me fysiek minder voel dan vroeger. Toen de dokter zei dat ik niet zou sterven aan de kanker zei hij wel dat dit traject mentaal niet te onderschatten is. Op een bepaalde manier voelt het alsof mijn lichaam me in de steek heeft gelaten maar ik heb me gelukkig vaak kunnen optrekken aan goed nieuws en aan de steun van mijn familie.”
Met een podcast wil je teelbalkanker meer in de aandacht brengen.
“Ik heb er bewust voor gekozen om het ziekteproces en traject af te wachten voor ik er iets over zou zeggen in de media. Dat de buitenwereld eerst niet op de hoogte was, heeft geholpen. Ik was ook nooit alleen, er was altijd wel iemand in de buurt. Mijn familie kwam soms een hele dag bij mij zitten. Niet zozeer om te praten, gewoon om er te zijn.”
“Toen ik het nieuws aan anderen begon te vertellen, is het idee voor de podcast ontstaan. Ik merkte dat velen niet wisten dat deze kanker zoveel jonge mannen treft. Het is mijn job om een verhaal te vertellen, waarom zou ik dit verhaal dan niet gebruiken als een middel om zelfonderzoek te promoten? Het eerste weekend na de lancering werd ik bedankt door enkele mannen die door mij naar de uroloog gingen. Daarmee is mijn doel alvast bereikt.”