Natalie: altijd thuisverpleegkundige, vaak ook vertrouwenspersoon
“Een andere job? Daar denk ik zelfs niet aan.” Natalie werkt al 20 jaar voor het Wit-Gele Kruis in de afdeling Sint-Truiden. Direct na haar studies startte ze bij het Wit-Gele Kruis. Ze heeft haar hart verloren in de thuiszorg én aan haar patiënten.
Roeping
Dat thuisverpleging een roeping is, beaamt Natalie. “Ik werk al 20 jaar bij het Wit-Gele Kruis. Gedurende 18 jaar heb ik altijd een vaste ronde gehad. Veel van mijn patiënten ken ik al heel lang. Ze zijn blij wanneer ze mij zien en dat is wederzijds.”
Een andere job? Daar denk ik zelfs niet aan. Ik voel me goed waar ik ben.
Wanneer je haar vraagt of ze soms aan een andere job denkt, is haar antwoord duidelijk: “een andere job? Daar denk ik zelfs niet aan. Ik voel me goed waar ik ben."
Vertrouwenspersoon
Hoe bouw je zo een nauwe relatie op met je patiënten? Volgens Natalie ligt dat onder andere aan je aanpak: “ik zorg voor mijn patiënten zoals ik zou willen dat er voor mij gezorgd wordt. Ik maak tijd voor hen. Het is vaak druk, maar patiënten weten dat wanneer ik meer tijd heb, ik ook meer tijd neem. Die ruimte krijg je bij het Wit-Gele Kruis: je hebt de vrijheid om zelf je eigen stijl en aanpak te bepalen.”
Natalie benadrukt ook het belang van een vertrouwensrelatie. “Je komt bij mensen thuis, een vertrouwensrelatie is cruciaal om je zorgdoel te bereiken. Die vertrouwensrelatie is wel een proces dat je samen met je patiënt stap voor stap zet. Patiënten vertellen soms dingen die ze nog nooit aan iemand hebben toevertrouwd. Dat geeft een speciaal gevoel van verbondenheid.”
Nobel beroep
“Ik ben trots dat ik thuisverpleegkundige ben. Dankzij ons kunnen mensen thuis blijven, vaak tot het laatste moment”, zegt Natalie. "We starten in een nog-niet palliatieve fase, maar na maanden of jaren kan dit veranderen. Jij kan er dan voor zorgen dat de laatste wens van je patiënt, namelijk thuis sterven, in vervulling gaat."
Jij kan er dan voor zorgen dat de laatste wens van je patiënt, namelijk thuis sterven, in vervulling gaat.
Natalie vindt de omkadering van palliatieve zorgen bij het Wit-Gele Kruis sterk: “Ik kan op elk moment met een vraag terecht bij de referentiespecialist palliatieve zorg.” Een grote meerwaarde, vindt Natalie. “Tijdens moeilijke momenten bij dit soort zorg, steun ik op mijn collega’s. Ook met de huisartsen hebben we een sterk contact. Sommige blijven zelfs bereikbaar tijdens hun vrije tijd. Op deze manier kan je de zorg goed afsluiten,” vertelt Natalie. “Dat is mooi voor de familie, maar ook als verpleegkundige geeft dat een goed gevoel.”
Koffiekoeken
“Wij zorgen goed voor onze patiënten, maar zij ook voor ons hoor”, lacht Natalie. “Op zondag gaat een patiënt steeds verse koffiekoeken halen en kunnen we kiezen tussen enkele drankjes om mee te nemen. Zo start het werken op een zondag zeer aangenaam.”
Achter elke deur een ander verhaal
Natalie kaart ook de diversiteit in thuiszorg aan. Niet alleen diversiteit in zorgen, maar ook in mensen. “Je weet nooit wat je aantreft achter een voordeur,” zegt Natalie. “Binnen mijn ronde is er veel variatie: achter elke deur schuilt een ander verhaal. Die verschillende leeftijden, sociale achtergronden en situaties maken dat je met iedere patiënt op een andere manier moet omgaan.”
Mijn frangipanneke
Ik heb me het afgelopen jaar niet zo’n zorgen moeten maken over de stijgende brandstofprijzen
Als thuisverpleegkundige ben je veel op de baan. Natalie geniet van haar patiënten, maar ook van haar momenten in de auto. “In mijn wagen heb ik telkens een pauzemomentje. Op een vast moment tussen twee patiënten in, geniet ik dan van een frangipanneke. Heerlijk!”
Die Wit-Gele Kruis-auto brengt nog andere voordelen met zich mee volgens Natalie: “ik heb me het afgelopen jaar niet zo’n zorgen moeten maken over de stijgende brandstofprijzen aangezien ik een tankkaart heb. Dit extra voordeel geeft een houvast in deze onzekere tijden.”
Die Wit-Gele Kruis-auto brengt nog andere voordelen met zich mee volgens Natalie: “Ik heb me het afgelopen jaar niet zo’n zorgen moeten maken over de stijgende brandstofprijzen aangezien ik een tankkaart heb. Dit extra voordeel geeft een houvast in deze onzekere tijden.”
Collega's
Als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis werk je veel zelfstandig, maar ben je zeker niet alleen. Wanneer Natalie eerder klaar is met haar ronde belt ze haar collega’s om zorgen over te nemen indien het bij een andere collega uitloopt. “Die collegialiteit is wederzijds”, zegt Natalie. “Ik denk dat ik voor iedereen van afdeling Sint-Truiden spreek als ik zeg dat we ons allemaal goed voelen bij elkaar. We hebben een fijn team met sterke leidinggevenden waarbij je steeds terecht kunt en die structuur bieden. Eenmaal per week hebben we een patiëntenbespreking. Zo kennen we elkaars patiënten en zien we onze collega’s.”
