Aneta vertelt over haar gezondheidsproblemen: "ziek zijn kost geld"
Aneta vertelt samen met thuisverpleegkundige Sylvia over haar gezondheidsproblemen en het financiële kostenplaatje ervan. Aneta’s levenspad liep niet over rozenblaadjes. Ze groeide op in Polen en kwam op minderjarige leeftijd naar België.
Aneta: “Mijn mama en ik verhuisden vanuit Polen naar België en ik kon bij Ford Genk aan de slag. Ik heb vijf kinderen van twee papa’s. Die relaties werden getekend door lichamelijke en mentale mishandeling. In 2003 belandde ik na een zelfmoordpoging in het ziekenhuis.”
Hoe kwam je bij het Wit-Gele Kruis terecht?
Aneta: “Vijf jaar geleden deed ik een beroep op het Wit-Gele Kruis voor mijn diabetes. Mijn glycemie meten en insuline toedienen kan ik zelf. De verpleegkundige volgt op of ik mijn medicatie goed neem, controleert en noteert de glycemiewaarden en vult wekelijks de medicatiebox bij. Soms krijg ik inspuitingen voor mijn rugproblemen.”
Verpleegkundige Sylvia: “We volgen ook Aneta’s mentale toestand op. Enkele maanden terug ging het prima met haar. Ze heeft een tijdje vrijwilligerswerk gedaan. Weer onder de mensen komen maakte haar zo gelukkig! Spijtig genoeg moest ze ermee stoppen door haar rugklachten.
Aneta: “Ik heb last van wisselende stemmingen en ben al 20 jaar chronisch depressief. Die genen heb ik van mijn mama. Zij heeft zelfmoord gepleegd. In 2012 kreeg ik borstkanker. Mijn borst werd geamputeerd. Naar de chemokuur en bestraling ben ik altijd alleen gegaan, met twee bussen. Door de chemotherapie kreeg ik wondjes over mijn hele lichaam. Ik heb er veel last van en krab eraan. Als het te erg is, doet de verpleegkundige zwachtels om mijn benen.”
Je hebt het financieel niet breed?
Aneta: “Ik leef van een invaliditeitsuitkering waar gedeeltelijk beslag wordt op gelegd. Daardoor moet ik nu rondkomen met 725 euro per maand. Ik heb gezondheids- en geldproblemen. Een schuldbemiddelaar zorgt ervoor dat mijn schulden en huishuur worden betaald en spaart ook een beetje.”
Lukt het om de kosten voor je zorg te betalen?
Aneta: “Dat moet wel. Ik doe geregeld een beroep op een arts. Op medicatie kan ik niet besparen, dus bespaar ik op eten. Uitgaan doe ik niet meer. Voor mijn veiligheid moet ik aan het bad en het toilet een handgreep installeren: dat kost 102 euro. Dat geld spaar ik uit op kleding en schoenen. Uit veiligheid draag ik ook steeds mijn personenalarm. Ik heb die hulpmiddelen nodig, zeker na de operatie die ik binnenkort onderga. Dan komt er ook een ziekenhuisbed en twee keer per week gezinszorg. Dat laatste kost 200 euro per maand."
Op medicatie kan ik niet besparen, dus bespaar ik op eten.
Verpleegkundige Sylvia: “Door haar lichamelijke beperkingen moet Aneta hulp in huis halen om te poetsen en strijken. Maar door haar financiële toestand is dat maar beperkt mogelijk.”
Heeft je gezondheid je financieel in de problemen gebracht?
Aneta: “Ja. Ziek zijn kost geld. De financiële zorgen maken me wel een beetje ongelukkig."
Je ondergaat binnenkort een borstreconstructie. Kan je dat betalen?
Aneta: “In naam van alle mensen die door kanker corrigerende operaties moeten ondergaan, schreef ik een brief met de vraag of we een beroep op een fonds kunnen doen. Koningin Mathilde kreeg er één, Vlaams minister Vandeurzen, (toenmalig) minister Onkelinx, de directeur van het ziekenfonds en het ziekenhuis. De gynaecoloog en de chirurg hebben beiden getekend om voor mijn operatie van hun ereloon af te zien. Van een fonds van koningin Mathilde kreeg ik 200 euro om de kosten mee te helpen betalen. Ik heb uiteindelijk van iedereen antwoord gekregen!”